زبان برنامه نویسی جاوا

اوایل دهه‌ی 1990 میلادی آقای جیمز گاسلینگ و همکارانش از پیچیدگی زبان ++C احساس نارضایتی می‌کردند و به همین دلیل تصمیم گرفتند، زبانی را ابداع کنند که علاوه‌بر قدرت زبان ++C از سادگی بیشتری برخوردار باشد، جالب است بدانید آن‌ها در ابتدا نام Oak به معنای “بلوط” را روی این زبان گذاشته بودند، دلیل این امر هم این بود که یک درخت بلوط در مجاورت اتاق کار آقای گاسلینگ قرار داشت، پس از مدتی مدیران شرکت سان‌مایکروسیستمز (شرکت گاسلینگ و همکارانش) تصمیم گرفتند نام مناسب‌تری را برای این زبان برگزینند.

برای این منظور به یک کافی‌شاپ مراجعه کردند و حدود نصف روز به بحث و تبادل نظر در این خصوص پرداختند و در نهایت تصمیم بر این شد که از مخفف نام‌های خودشان یعنی James Gosling و Arthur Van Hoff و همچنین Andy Bechtolsheim استفاده کنند و در نهایت نام Java را بر روی این زبان نهادن، هرچند در نقل قولی آمده است Arthur و Andy که در تیم اولیه بودند پس از مدتی از شرکت سان جدا شده و در ادامه جیمز گاسلینگ به همراه دو تن از کارمندان سان‌مایکروسیستمز به نام‌های Mike Sheridan و Patrick Naughton به همراه آقای گاسلینگ توسعه‌ی زبان جاوا را تحت نام پروژه‌ی سبز (Green) ادامه داده و سپس با تغییر نام به جاوا آن را منتشر کردند، اما چیزی که واضح است جیمز کاسلینگ کانادایی نقشی حیاتی در خلق این زبان داشته است.

از آنجایی که مراسم نام‌گذاری در یک کافی‌شاپ صورت گرفته بود برای نماد این زبان از یک “فنجان قهوه‌ی داغ” استفاده شد، هرچند برخی می‌گویند جیمز گاسلینگ به نوعی قهوه که در جزیره‌ای به نام Java (در اندونزی) وجود داشت علاقه‌ی فراوانی نشان میداد و نام جاوا نیز از همین نوع قهوه گرفته‌شده است، نهایتا در سال 1995 زبان Java توسط شرکت Sun Microsystems ارائه و بعدها توسط اواکل خریداری شد.